Kto może zostać rodzicem chrzestnym?
Żeby w pełni zrozumieć kto może podjąć to zadanie, trzeba odpowiedzieć sobie na inne pytanie:
Jakie zadanie ma rodzic chrzestny?
Rodzic chrzestny to ktoś, kto wraz z rodzicami zobowiązuje się do przekazywania wiary konkretnemu dziecku. Rodzice chrzestni wraz z rodzicami podają dziecko do chrztu i to oni są żywo zaangażowani w całą celebrację, przede wszystkim poprzez dialog z kapłanem i świadome odpowiadanie na jego pytania.
Pierwsze pytanie kierowane do rodziców chrzestnych brzmi:
Drodzy chrzestni, czy jesteście gotowi pomagać rodzicom tego dziecka w wypełnianiu ich obowiązku? (Obowiązek rodziców jest ” wychowanie dziecka w wierze, aby zachowując Boże przykazania, miłowało Boga i bliźniego, jak nas nauczył Jezus Chrystus).
Gotowość wyrażona odpowiedzią na to pytanie nie może być tylko pustą odpowiedzią – wychowanie dziecka w wierze zapewnią tylko te osoby, które same żyją wiarą na co dzień i chcą tę wiarę pogłębiać.
Jak rodzic chrzestny przekazuje wiarę?
To pytanie stawia sobie wielu ludzi. Chrzestny często nie przebywa w najbliższym otoczeniu wzrastającego dziecka, mieszka w innym miejscu, omija go codzienność, w której dokonuje się także nauka i wzrost wiary. Jak więc odpowiedzialnie pełnić podjęte zadanie? Czy nieregularne wizyty i obecność na najważniejszych wydarzeniach związanych z wiarą (przyjęcie I Komunii świętej, bierzmowanie, małżeństwo/święcenia) wystarczy?
Odpowiedź nasuwa się sama…
Gdyby ograniczało się to tylko do tego, to byłoby to z pewnością niewystarczające.
Co w takim razie robić?
- Pierwszym, podstawowym i możliwym w każdym miejscu na ziemi zadaniem rodzica chrzestnego jest modlitwa za dziecko.(!)
Bez modlitwy wiara się nie rozwinie i nie znajdzie odpowiedniego gruntu do ukorzenienia. Powinna być to jak najbardziej regularna modlitwa, nawet codzienna. - Kolejnym ważnym elementem przekazu wiary jest osobiste świadectwo (na ile to możliwe ze względu na dzielące kilometry itp.).
Nic bardziej nie uczy wiary w Boga jak praktykowanie jej – i nie chodzi tylko o uczestniczenie w niedzielnej Mszy świętej – ale o wybory życiowe dyktowane chrześcijańską moralnością i Dekalogiem. - Kolejnym elementem, w którym chrzestny spełnia swoje zadanie jest rozmowa o wierze i Bogu.
Św. Paweł mówi, że wiara rodzi się z tego co się słyszy – więc rozmowa o Panu Bogu, nawet jeśli spotkania z dzieckiem są rzadkie i nieregularne – jest jak najbardziej wskazana. I wcale nie chodzi o to, że trzeba być specjalistą od spraw wiary od Pana Boga, ale by tego tematu nie unikać i poruszać go tak samo jak temat szkoły czy zainteresowań.
Kto w końcu może podjąć funkcję rodzica chrzestnego?
Kodeks Prawa Kanonicznego traktuje o chrzestnych w kanonach 872-874.
Zatem do zadań chrzestnego może być dopuszczony ten, kto:
- jest wyznaczony przez przyjmującego (chrzest dorosłego) lub rodziców dziecka
- ukończył 16 lat
- jest katolikiem i przyjął już bierzmowanie
- prowadzi życie zgodne z wiarą
- nie jest ojcem lub matką przyjmującego chrzest
Biorąc pod uwagę powyższe wskazania pomyłką jest wybór na chrzestnego osoby niepraktykującej, żyjącej w związku niesakramentalnym (czyli faktycznie w stanie grzechu ciężkiego) lub jawnie występującej przeciwko prawdom wiary i nauczaniu Kościoła (jak wyznać wiarę, skoro się ją wyklucza).
Błędem jest także próba wybrania na chrzestnego osoby, które nie przyjęła sakramentu bierzmowania – jest to przecież sakrament dojrzałości chrześcijańskiej i skoro ktoś nie przejął odpowiedzialności za swoją wiarę i nie dojrzał wystarczająco w wierze to jak może tę wiarę przekazywać innym?
Chrzestny powinien być osobą, która żyje życiem prawdziwie chrześcijańskim – wierząca i praktykująca.
I to dlatego osoba nieznana Księdzu powinna z własnej parafii uzyskać informację, w której zaświadcza się o tym, że może zostać rodzicem chrzestnym.
Czy osoba, które nie spełnia któregoś z tych warunków, np. żyje w związku niesakramentalnym, może zostać świadkiem chrztu?
Świadkiem chrztu może być przede wszystkim osoba, która nie spełnia jednego z tych warunków – nie jest katolikiem, a chrześcijaninem innego wyznania.
Osoba wyznania katolickiego, które nie przyjęła bierzmowania czy żyje w związku niesakramentalnym nie może zostać świadkiem chrztu.
Czasem bardzo trudno znaleźć dwoje rodziców chrzestnych. Czy można temu jakoś zaradzić? Czy mogą być chrzestnymi dwie kobiety lub dwóch mężczyzn?
Sformułowanie „rodzice chrzestni” samo w sobie odrzuca możliwość, aby chrzestnymi mogły zostać osoby tej samej płci. Tak jak każde dziecko ma i ojca, i matkę, tak samo powinno mieć ojca i matkę chrzestnych.
Rozwiązaniem dla tej sytuacji jest możliwość, aby dziecko miało jednego chrzestnego.
Jest to sytuacja dopuszczalna i jak najbardziej możliwa.